از معایب تهیه زمین به روشهای مرسوم خاک ورزیهای مکرر تردد زیاد با ماشینهای سنگین برای تهیه زمین و بی پناه گذاشتن خاک است که میتواند منجر به کاهش مواد آلی خاک تخریب ساختمان خاک تراکم خاک نابودی چرخه زیستی خاک و و مصرف آب بیش تر شود. برای نیل به کشاورزی پایدار استفاده از کم خاک ورزی یا بی خاک ورزی به عنوان یک راهکار عملی مطرح است. در این راستا باید با به کارگیری سامانه های زراعی نوین زمینه را برای تقویت آن به کار بگیریم و عواملی که باعث ناپایداری میشود را حذف کنیم از سویی با افزایش روزافزون جمعیت و متعاقب آن افزایش استفاده از منابع آب نیاز به استفاده از روشها و سامانه های صرفه جو در مصرف آب کشاورزی و استفاده از فناوریهای جدید برای تولیدات پایدار با مصرف آب کمتر بیش از پیش احساس میشود. همچنین بارش بارانهای موسمی و سیل آسا به عنوان یکی از عوامل اصلی ناپایدار کننده کشاورزی و فرسایش خاک عمل می کند. آمار این گونه خرابی ها نشان میدهد که در سالهای گذشته این معضل یکی از مشکلات رایج در کشاورزی ایران بوده است بنابراین شناسایی و استفاده از روشهای بهینه کشت که ضمن داشتن تولید بهینه از خسارتهای بارشهای سیل آسا در امان باشد و همچنین حداقل فرسایش خاک را داشته باشد، می تواند به عنوان راه حلی اساسی در برخورد با این معضل عمل کند. یکی از روشهای نوین برای حل این مشکل استفاده از خطی کار مخصوص ریزبد (Raised-bed) برای کاشت روی پشته های بلند است که معمولاً برای کاشت گندم و کلزا در شرایط آبی و پرباران در کشور استفاده میشود امید است در راستای بهبود و اصلاح روش خاکورزی و کاشت گندم با این خطی کار این نشریه بتواند اطلاعات مفیدی را در این زمینه به کارشناسان و کشاورزان ارایه کند و

گامی موثر در بهبود و توسعه عملکرد محصول استراتژیک گندم برای نیل به خود کفایی و خوداتکایی و تامین امنیت غذایی کشور باشد.