یکی از مهمترین دغدغه ها و مشکلات فعلی جهان موضوع امنیت غذایی است رشد سریع جمعیت تغییر فرهنگ و الگوی غذایی محدودیت منابع تولید بویژه آب و خاک شرایط نامساعد اقلیمی و خسارتهای ناشی از آن و همچنین خسارات ناشی از عوامل زیان رسان گیاهی به محصولات کشاورزی دستیابی به کشاورزی پایدار را بسیار دشوار نموده است پیش بینی میشود تا سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان به قریب ۱۰ میلیارد نفر برسد و در این افق زمانی میزان غذای مورد نیاز حداقل ۷۰ درصد بیش از شرایط فعلی خواهد بود برای تامین این نیاز ضمن تغییر الگوی مصرف می بایستی توسعه عمودی از طریق افزایش بهره وری عوامل تولید در قالب افزایش عملکرد در واحد سطح کاهش ضایعات افزایش راندمان مصرف نهاده های کشاورزی و مدیریت عوامل زیان رسان را به طور جدی در دستور کار قرار دارد در مبارزه با آفات روشهای سازگار با محیط زیست در قالب مدیریت تلفیقی آفات (IPM) ضروری است.

استراتژی مدیریت آفات IPM بر جلوگیری یا مهار دراز مدت آفات با حداقل اثرات بر سلامتی انسان محیط زیست و موجودات غیر هدف تکیه میکند. در این روش استفاده از سموم مجاز و توصیه شده به عنوان آخرین راهبرد اجرایی با در نظر گرفتن حداقل اثرات سوء برای انسان و محیط زیست و دشمنان طبیعی آفات محسوب شده که در آن سعی میشود تا با تلفیق عوامل طبیعی و استفاده از آنها در کشاورزی مصرف نهاده های خارجی مانند سموم و کودهای شیمیایی تا حد امکان مدیریت شده و شرایط مناسب برای سلامت بشر و محیط زیست فراهم شود. روشهای ترجیحی کنترل آفات شامل کنترل بیولوژیکی با استفاده از عوامل موجود در طبیعت استفاده ی تناوبی از گونه ها یا ارقام گیاهی مقاوم به آفات انتخاب آفت کشهایی با حداقل سمیت برای انسان یا موجودات غیر هدف انتخاب عملیات هرس تغذیه و آبیاری تناوب تغییر تاریخ کاشت که منجر به کاهش جمعیت آفات شود از جمله راههایی