مقدمه
بزرگترین چالش حوزه کشاورزی طی دهه های پیش رو افزایش تقاضا برای غذاست لذا تولید بیشتر برای جمعیت در حال رشد به عنوان هدف در نظر گرفته شده است. در راستای نیل به این هدف مهم دو راهکار وجود دارد به زیر کشت بردن سطحبیش تری از اراضی و یا افزایش میزان تولید در واحد سطح با توجه به تقاضای روز افزون و مداوم برای استفاده های صنعتی از زمین گزینه نخست با محدودیت مواجه خواهد شد.

لذا توجه بیشتری به بالا بردن میزان تولید در واحد سطح اراضی کشت شده همزمان با کاربرد بیشتر نهاده ها معطوف شده است. رشد گیاه نتیجه فرآیند پیچیده ای است که طی آن گیاه با استفاده از انرژی خورشیدی کربن دی اکسید آب و عناصر غذایی از خاک تولید غذا می کند. کاهش حاصلخیزی خاک و مدیریت نادرست عناصر غذایی گیاه از مشکلات این مسیر است. جهت تولید بیش تر اطمینان از تغذیه کافی و صحیح و متعادل گیاه ضروری است. لذا روش کاربرد عناصر غذایی تأثیر مهمی بر رشد گیاه حاصلخیزی خاک و پایداری کشت و کار دارد.